Biografie

Eind 1979 richten drie bouwkundestudenten uit Delft 'De Div' op. Ze hebben dan al een aantal optredens gegeven met een experimentele groep. Dat was meer een grap, maar uit die optredens ontstaat de samenstelling zoals die op de eerste platen te horen is. In juni 1981 nemen ze samen met producer Dick Polak vier nummers op, die nog datzelfde jaar als de maxi-single Stap voor Stap verschijnen bij het delftse underground-label Plexus. De groep is nog zoekende naar het hoekige, tegendraadse geluid, waar ze later bekend om zouden worden. Maar standaard-rock is het zeker niet, de nummers ademen de sfeer van de vroege New Wave. Het meest opvallende kenmerk is meteen de Nederlandse taal. In dezelfde tijd komt ook de mainstream Nederlandstalige rock op. En alhoewel in nummers als Meer en Spetters nog meer persoonlijke thema's worden bezongen, licht het titelnummer een tipje van de sluier van wat later nog zou volgen. Abstracte tekstflarden, waarin indirect een maatschappijvisie wordt neergezet.

Stap voor Stap wordt door de bladen hier en daar al opgemerkt als een veelbelovend debuut. Met de eerste volwaardige LP Europa is Hier, die al een jaar later verschijnt, wordt die belofte volledig ingelost. Met name Oor omarmt de groep en zou de verrichtingen vanaf dat moment op de voet volgen. "Fascinerende sfeerbeelden, waarbij abstracte teksten in klank en ritmiek samensmelten met de suggestieve kracht van de muziek", schrijft Swie Tio lyrisch. Op de LP zijn de teksten, zeker in nummers als Data Data en Europa is Hier nu in een soort codetaal veranderd. De muziek is hoekiger geworden en feller. De veelgeroemde gitaarduels tussen Niek van Slobbe en Rob Dingemans zijn hier voor het eerst goed neergezet. Achteraf is de groep zelf nogal ontevreden over de LP, met name vanwege de productie. Maar de LP is een mijlpaal in de Nederlandse New Wave. Vergelijkingen met Gang of Four worden gemaakt in recensies, maar achteraf gezien kent de LP geen gelijken. In deze periode begint de groep ook live een behoorlijke reputatie op te bouwen. Op radio en zelfs incidenteel op TV besteden de VARA en de VPRO aandacht aan De Div en langzaamaan begint de groep een begrip te worden.

In 1983 brengen ze als tussendoortje de cassette Pasodoble uit, gevuld met live-opnamen en wat experimentele nummers die ze op de reguliere LP's niet kwijt kunnen. Ondertussen heeft TC Matic-gitarist Jean-Marie Aerts aangeboden hun volgende LP te produceren en in december gaat De Div naar Brussel voor de opnames. Het resultaat Open Zee geeft aan dat ze de juiste keuze hebben gemaakt. De LP met cult-klassiekers Teken de Tijd en Als Lemmingen is het artistieke hoogtepunt van De Div. De stuwende stadsfunk doet denken aan Remain in Light van de Talking Heads. De gitaarlagen vallen als puzzelstukjes in elkaar, en de productie is scherp, maar nergens glad. Vreemd genoeg kraakt Oor de LP. "Open Zee is pompeuze onzin", sneert de recensent en dat terwijl dit blad de band normaal door dik en dun steunt. Het zal de groep niet schaden, want juist in deze periode zijn ze een van de meestgevraagde podium-acts in Nederland. In 1984 verlaat Peter de Wolf de band, omdat hij vindt dat ze te veel optreden. Hij wordt vervangen door Michel Schoots, de drummer die later bekend zou worden met the Urban Dance Squad.

In 1985 verlaat ook Rob Dingemans De Div. Ze zijn dan net begonnen met de opname-sessies voor hun nieuwe LP In Front. Met het vertrek van Dingemans is er een eind gekomen aan de karakteristieke vlechtwerk van de gitaristen. Men zoekt nog wel even naar een vervanger, maar dat lukt niet. Niek van Slobbe verklaart teveel vergroeid te zijn met Rob Dingemans' gitaarspel. In het groepsgeluid is het verschil te horen, om de gelaagdheid in de gitaarsound te compenseren komt er meer nadruk te liggen op een strak ritme, en uniforme accenten. In Vuur of Sirenen is dit goed te horen. Hierdoor weten ze het gemis goed op te vangen. In hetzelfde jaar verschijnt ook de single (take me to your) Heart, een vertaling van een van de nummers van In Front. Al snel zal blijken dat de groep hier een overschakeling naar de Engelse taal heeft ingezet. In deze periode verdrijven de nieuwe Engelse nummers het oude werk.

In 1986 wordt het lidwoord in de groepsnaam officieel geschrapt. Eind dat jaar verschijnt de eerste Engelse LP Twist&Turn. Ook al staan op deze LP een aantal sterke nummers, zoals een hoogtepunt tijdens veel concerten in die dagen Write the walls down. De groep lijkt erg hard op zoek naar een nieuw geluid. In interviews geeft men aan graag de grenzen letterlijk te willen verleggen. In 1987 probeert de groep dan ook middels een tour in Scandinavië om het werkveld uit te breiden. In 1988 verschijnt de single Sex Sex Sex Div probeert om nummers in een reeks jam-sessies te laten ontstaan en dit is het eerste nummer uit deze reeks waarmee de band naar buiten treedt. De weerslag van dit werk verschijnt pas in 1990 als Jam. De LP wordt grotendeels genegeerd. De groep is creatief op een dood spoor beland, en de meeste leden zijn inmiddels ook druk met andere dingen, waardoor datzelfde jaar nog definitief het doek valt.

De heren zitten daarna echter niet stil. Bassist Marc de Reus maakt naam als producer, Michel Schoots verovert zelfs de VS met UDS en zanger Art Zaaier vestigt zijn naam als architect.